Zaburzenia lękowe– to zaburzenia rozpoznawane wówczas, gdy źródło lęku jest irracjonalne, nasilenie lęku jest nieproporcjonalne do źródła zagrożenia, lęk trwa długo po ustąpieniu źródła zagrożenia.

Wyróżniamy:

• lęk uogólniony, którego najczęstszymi objawami są: niepokój, niemożność wypoczynku, zamartwianie się, trudności w koncentracji uwagi, drażliwość , irytacja, poczucie pustki, poczucie utraty kontroli, pobudzenie, napięcie mięśniowe, objawy fizjologiczne takie jak: zawroty głowy, wrażenie omdlenia, zaburzenia równowagi, trudności z zasypianiem, wzmożona reakcja na zaskoczenie.
• lęk napadowy- inaczej ataki paniki. Jest to nagłe nasilenie lęku, bez wyraźnej przyczyny zewnętrznej, nie wynikające z żadnych zaburzeń somatycznych. Źródłem lęku są objawy fizyczne takie jak na przykład: kołatanie serca, ból w klatce piersiowej, wrażenie duszenia się i zawroty głowy i psychiczne jak: obawa przed utrata kontroli, przed utratą panowania nad sobą, lęk przed zawałem lub przed nagłą śmiercią. Najsilniejszy lęk odczuwany jest przez 5-10 minut, wbrew poczuciu, iż trwał kilka godzin.30-50% ludzi cierpiących na lęk paniczny ma objawy depresji, które są wtórne do objawów lęku 30-60% ludzi odczuwających ból w klatce piersiowej cierpi na lęk paniczny.
• fobia społeczna– przejawia się nadmiernie silnym lękiem w czasie kontaktów z innymi ludźmi, w przypadku , gdy człowiek musi wypowiedzieć się publicznie, przemawiać lub po prostu jest w centrum zainteresowania. Osoba cierpiąca na ta chorobę przypuszczalnie ma bardzo silne pragnienie wywarcia korzystnego wrażenia na innych połączonego z niepewnością czy jest do tego zdolna. Najbardziej charakterystyczną cechą fobii jest skłonność do zachowań unikających.
• fobie specyficzne– to silna, przesadnie lękowa reakcja dotycząca danych przedmiotów i sytuacji. To lęk na przykład przed: lataniem, wysokością widokiem krwi lub pająkami.
• lęk przestrzeni- zwany agarofobią. Jest to lęk doznawany w sytuacjach, w których nie ma możliwości ucieczki, a także trudno jest liczyć na pomoc. Takimi sytuacjami mogą być na przykład: lęk przed pewnymi miejscami, środkami komunikacyjnymi, przed tłumem. Choroba ta dotyczy około 5 % ludzi. Ludzie dotknięci agarofobią boją się, że zemdleją , dostaną zawału serca lub przytrafi im się jakieś przykre zdarzenie. U około 60-70% ludzi leczonych za pomocą ekspozycji in vivo występuje umiarkowana lub znaczna redukcja objawów.
• lęk o zdrowie- inaczej hipochondria. To nadmierne koncentrowanie się na lęku związanym z przeświadczeniem o poważnej chorobie, oparte na błędnej interpretacji objawów z ciała zakłócające normalne funkcjonowanie i nie będące efektem istniejącej choroby somatycznej.
• zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne– podstawą cechą tego zaburzenia jest występowanie nawracających obsesji lub kompulsji, które pochłaniają dużo czasu uniemożliwiając normalne funkcjonowanie i powodując cierpienie. Obsesje to uporczywe myśli, kompulsje natomiast to powtarzające się zachowanie. Typowymi tematami są: brud i choroba, pedantyczność, mycie, czyszczenie, sprawdzanie np. zamków. Rozpowszechnienie zaburzenia to około 2%.